Celem konsultacji społecznych było odniesienie się pacjentów do propozycji Ministerstwa Zdrowia wprowadzenia zmian w systemie refundacji oraz określenie potrzeb pacjentów, które przez tą nowelizację nie zostały zaspokojone.
Jakie propozycje zmian zawiera nowelizacja ustawy refundacyjnej?
Omawiana nowelizacja zaspokaja głównie interesy budżetu i zawiera niewiele propozycji zmian wychodzących naprzeciw potrzebom pacjentów. W nowelizacji znajdują się następujące propozycje zmian, które wychodzą naprzeciw potrzebom pacjentów:
- Obowiązek informowania pacjenta w aptece o dopłacie do najtańszego odpowiednika leku przepisanego przez lekarza,
- Obowiązek posiadania w aptece wszystkich leków refundowanych i wydania pacjentowi najtańszego odpowiednika leku przepisanego przez lekarza, nawet jeśli nie jest on objęty refundacją,
- Obowiązek monitorowania przez GIF dostępności w aptekach leków wyjeżdżających z Polski, ale nie ma obowiązku informowania pacjentów o dostępności tych leków,
- GIF będzie zgłaszał sprzeciw wobec planów wywozu za granicę leków zagrożonych brakiem dostępności.
Jakich postulatów pacjentów brakuje w nowelizacji ustawy refundacyjnej?
W propozycji nowelizacji ustawy refundacyjnej nie znalazł się szereg postulatów zgłaszanych do resortu na etapie konsultacji założeń projektu ustawy m. in:
- Nie ma zapisanego w nowelizacji obowiązku informowania przez aptekę, gdzie można kupić najtańszy odpowiednik wskazany przez farmaceutę, jeśli nie ma go w aptece. Pacjent już wie, że jest tańszy odpowiednik, ale dalej nie wie, gdzie konkretnie może go kupić;
- Wprowadzenie obowiązku informowania o dostępności leków w innych aptekach;
- Informacja o cenach i dostępności leków i ich odpowiedników w aptekach dostępna nie tylko w aptece, ale także na stronie internetowej i w ramach ogólnopolskiej infolinii telefonicznej;
- Informacja o dostępności leków trudno dostępnych, których dostępność monitoruje GIF;
- Obowiązek monitorowania nie tylko wydatków budżetu na leki refundowane, ale także dopłat pacjentów, w tym skali recept 100% i przyczyn tego zjawiska;
- Obowiązek monitorowania obszarów ryzyka nonompliance – wtedy gdy spada sprzedaż leków z danej grupy, rośnie odpłatność pacjentów, wysokie ceny jednostkowe za lek w przypadku braku taniego odpowiednika;
- Powiązanie prawa pacjenta do refundacji leków z prawem do ubezpieczenia zdrowotnego, uniezależnienie tego prawa od umów lekarza z płatnikiem;
- Prawo pacjentów, którzy dopłacają do leków refundowanych ponad 40%, do udziału w podejmowaniu decyzji: o o tym, co powinno być refundowane ze środków publicznych – udział pacjentów, a nie urzędników RPP w Radzie Przejrzystości AOTM; o o tym, ile pacjent a ile budżet będzie dopłacał do konkretnego leku – udział pacjentów w pracach Komisji Ekonomicznej, która decyduje o cenach leków;
- Większa publiczna transparentność informacji o wydatkach na leki. Podawanie do publicznej wiadomości: o Skąd się wzięły oszczędności w budżecie na refundacje leków? o Ile wynoszą? o Na co zostały lub zostaną przeznaczone?
Co dla pacjentów zmieni wdrożenie ustawy refundacyjnej w proponowanym przez rząd kształcie?
Nowelizacja w dalszym ciągu nie wychodzi naprzeciw wspólnym potrzebom różnych środowisk pacjenckich. Pomimo kolejnej nowelizacji nie ulegnie poprawie ani dostępność leków dla pacjentów ani skala współpłacenia pacjentów za leki ani jakość informacji na temat cen i dostępności leków. Proces dysponowania oszczędnościami nie będzie w dalszym ciągu transparentny, a pacjenci nie będą mieli wpływu na zmniejszenie wydatków na leki poprzez współudział w procesie podejmowania decyzji.
RAPORT PODSUMOWUJĄCY KONSULTACJE SPOŁECZNE - Ustawa refundacyjna
